tompi

Forget-me-not wiesz co, moze zle to ujalem, ale nie lubie jej nie dlatego, ze tak wyglada, zreszta wcale brzydka nie jest (tak twierdza inni moi kumple), tylko nie lubie jej z powodu tego jak sie zachowuje. Znam ja dobrze, bowiem jestem z nia w klasie juz 12 raz (slownie dwunasty raz) Razem chodzilismy do zerowki w podstawowce i pozniej raze cala podstwowke. MAm podstawy by miec o niej jak najgorsze zdanie. A to ze kilka notek wstecz powiedzialem, ze nie ma brzydkich dziewczyn to prawda. Czy ja powiedzialem o niej ze jest brzydka? JA tylko wyrazilem poglad jakie dziewczyny lubie, a to wcale nie bylo w odniesieniu do niej!!! Wiec ja wcale nie zmieniam swojego zdania, ze brzydkich nie ma.Kazdy czlowiek zna ludzi, ktorzy mu pasuja i zna ludzi, ktorych nie lubia. Pewnie ty tez znasz wiele takich osob, ktorych nie chcialabys znac. Dlatego nie mierj mi za zle tego , ze jej nie darze sympatia.. Zreszta jakby udalo jej sie w sierpniu zdac poprawke, to ani bym sie nie smucial, ani nie cieszyl.

Swiat jest beznadziejny, zycie jest do bani...ale ja lubie ten swiat i te zycie. Postanowilem, ze bede odtad myslal juz tylko optymistycznie. Ciekawe czy mi sie to uda. No ale przeciez sam kilka dni temu bylem w niezlym dolku...ehhh, taki wiek.

Dzisiaj okazalo sie ze jedyna w klasie dziewczyna, ktorej nie znosze (delikatnie mowiac) pozostanie w 3 klasie. Wiem, to troche nie fair cieszyc sie z tego. Ale ona na to jak malo kto zasluzyla. Hihi fajna para ona i kurczak. Obydwoje beda kiblowac;-) Odejda oni, pewnie rzuca nam do klasy kolejnych idiotow. Ale optymistycznie mysle ehh.

W sumie ona mnie denerwuje swoim sposobem bycia. Ryj ma jak stara babcia, a zachowuje sie jak modelka...wielka dama.  Ja lubie dziewczyny ciche i skromne. Nie wydajac po 400 zl u fryzjera, by wygladac lepiej niz inne. Nie tapetujace sie, by ukryc wady. Ot takie zwykle dziewczyny. No i przede wszystkim lubie niepalace. Nie, nic nie mam do palacych dziewczyn. Ale poprostu lubie takie, od ktorych nie smierdzi po kazdej przerwie. Kiedys znajoma spytala mnie, czy jezeli moja dziewczyna, ktora kochalbym, palila to co bym zrobil? Odpowiedzialem, ze nic, kochalbym nadal. Po prostu kazdy czlowiek ma jakies czechy, ktore nie podobaja sie innym. Sztuka jest, zaakceptowac wady drugiej osoby.

Oki mykam bo mam kilka rzeczy do zrobienia.

Listopad 1997

Moj brat chodzi do pewnego ogolniaka. Pewnego dnia spotykam  na ulicy kolege z jego klasy i ten pyta sie mnie, czy Marcin (moj brat) jest chory? Nie odpowiadam...A ten sie pyta to co sie dzieje ze nie chodzi do szkoly? Zatkalo mnie... Wracam do domu i dzwonie do mamy i przekazuje jej, ze lukasz ponoc nie chodzi od 3 tyg do szkoly. Zdziwienie, jak to_ Przeciez rano wychodzi  z domu... Rozmowa z Marcinem, on wszystkiemu zaprzecza.

Grudzien 1997

Wyjmuje pewnego dnia listy ze skrzynki, a wsrod nich jest list adresowany do mamy. Nadawca listu jest dyrekcja szkoly mojego brata. Otwieram i nie wierze. Informuja o tym, ze w zwiazku z ciaglym nieuczeszczaniem na zajecia moj brat zostaje skreslony z listy uczniow. Dzwonie do mamy...koszmar... Awantury dniem i noca, tak przez tydzien. Rozmowy dlaczego tak robi. Ja czuje sie potwornie, kolejny koszmar w moim zyciu...

Styczen 1998

Nadal nie wiadomo dlaczego naprawde marcin nie chodzil do szkoly...ale dla mnie i mamy nie ma watpliwosci. To wszystko jest wynikiem tego co czynil nasz ojciec. Przez kilka lat po pijaku wyzywal sie i ponizal nas z bratem. Niby od pol roku ten koszmar sie skonczyl, po wyrownaniu krzywd ze strony mojej i marcina on w domu sie nie pokazuje. Dla mnie to byl koniec, ale nie dla marcina. On inaczej to odebral. I to bylo jego odreagowanie. Mama probuje rozmawiac z nim. Strach, by nie zrobil wiekszej glupoty. W moim odczuciu marcin zachowuje sie tak jakby chcial niezyc...Trzeba cos zrobic. Mama posyla go do psychologa oraz po mojej propozycji szukamy zajecia dla marcina. 3 lata temu razem trenowalismy biegi przelajowe. Marcin byl w tyum dobry i widac bylo ze ma talent. Namawiamy go by ponownie zaczal trenowac...

czerwiec 1998

Wszystko wraca do normy. Jest zgoda dyrekcji szkoly mojego brata, by od wrzesnia wznowil nauke. Ma powtarzac 1 klase. Marcin tez jest inny, wreaszcie wraca do rownowagi. W lipcu jedzie na oboz kadry mlodziezowej w biegach przelajowych. Ciagle jednak nie ma pewnosci co do tego czy wroci do szkoply...

wrzesien 1998

Mija rok od poczatku koszmaru. Marcin wraca do szkoly, ale stale mama dzwoni i wypytuje sie codziennie czy byl w szkole...strach pozostal. Jednak, naszczescie, marcin chodzi do szkoly i idzie mu dobrze. Przestaje chodzic do psychologa, bo juz nie jest mu poitrzebny.

To bylo straszne, cala ta sprawa i ten koszmar kosztowaly wiele nie przespanych nocy i ciaglej niepewnosci. Dlaczego o tym mowie akurat dzis?

23 maja 2002

Wracam ze szkoly, moj brat mial dzisiaj mature ustna z angielskiego, ktora konczy jego egzamin dojrzalosci. MAma dzwoni co piec minut i sie pyta, czy juz wrocil, nie...nie wrocil. Mijaja kolejne chwile, w koncu dzwonek do drzwi. To marcin...i jak? Do przodu, slysze odpowiedz. Na 4 zdane. Koniec dla niego nauki w liceum. Dzisiaj moj brat zdal mature. I to jak 4 z pisemnej z polaka, 5 z pisemnej biologii, 3 zustnego polskiego i 4 z angielskiego!

To jest jak ulga, radosc i zadoscuczynienie, za meki jakie razem z mama przezywalismy 5 lat temu. Trudno opisac co czuje, ale to tak jak ja bym zdal mature...nie to cos wiecej. To tak jak w filmie. Tragedia , moment w ktorym czlowiek wydaje sie ze jest przegrany, a potem jak fenix z popiolow odradza sie i nastepuje happy end. Dzisiaj smialo i bez przesady moge powiedziec, ze kolejny koszmar mojego zycia dobiegl do szczesliwego konca. Jednak warto wierzyc, ze jutro przyniesie radosc, sukces, zwyciestwo. Jednak warto wierzyc, ze jutro bedzie lepiej!

Opowiesc, ktora jest czescia mojego zycia dedykuje pewnej osobie, ktora ma tutaj bloga. Nie powiem ktorej, ale to co pisze przypomina mi to co robil moj brat...

Dzisiaj zaczalem sie zastanawiac nad swoja przyszloscia i doszedlem do wniosku, ze...ja nie mam zadnych planow na zycie. Owszem skonczyc liceum, pojsc na studia...ale jakie? Marze o dziennikarstwie, ale jestem realista i chyba za bardzo nie mam szans by dostac sie. Ponoc mam talent do pisania...Nie...to nie prawda. Fakt pisanie przychodzi mi z latwoscia, ale chyba az tak dobry nie jestem by dostac sie na dziennikarstwo...niewazne.

Zastanawiam sie dlaczego nie widze zadnej dziewczyny, ktora by mi  sie nie podobala z wygladu...dziwne. Jezeli cos mi sie w kims nie podoba to sposob bycia, ale wyglad...kazda jest ladna. Dziwny jestem, kumple czsami obserwuja dziewczyny na przerwie i wytykaja, ze ta czy ta jest brzydka, bo costam. Ale ja nie widze, zeby ona byla brzydka. Heh pewnie ktos moze pomyslec, ze mowie tak bo to ladnie brzmi, ale ja nie klamie. Na serio tak uwazam. Oczywiscie, takze mam swoj gust i takze czsami myse "ale ona ladna"...ale kazdy ma jakis gust. Ok po co ja to mowie:) ide zakuwac fizyke...

Dzisiaj bylem u fryzjera i wygladam teraz troche tak jakbym wpadl pod kosiarke;-) No ale lubie miec krotkie wlosy, ale nie na lyso! Dziwie sie niektorym kumplom, ktorzy nosza kudly do ramion...jakie to nie praktyczne hihihi. No ale to ich styl...i dobrze ze jakis maja. Ponoc dziewczyny leca na dlugie wlosy...heh glupota. Wynikalo by z tego, ze nie wazny jest charakter i wszystko co czlowiek prezentuje, bo kiedy ma dlugie wlosy to juz wszystkie go kochaja... ale glupie:) To jakby kochac wlosy;) Cos mi wesolo, ale ok niech bedzie, mi tak dobrze. Ja w zyciu bym nie zapuscil tylko dlatego, ze ponoc dziewczyny na to leca. Bo nie chce by na mnie lecialy:, chce tylko miec kogos kogo bede kochal, za to jaki jestem, a nie za to jak wygladam etc...Ale sobie temat znalazlem...wlosy. A pozatym ja jestem z natury wygodny i takie wlosy wymagaja czasu...wole miec krotkie.

Zastanawiam sie czy jestem optymista...chyba jestem, bo zawsze wierze, ze wszystko bedzie dobrze. Kiedy mi jest smutno, mowie sobie "bedzie dobrze", kiedy wszystko wydaje sie bez sensu...zalamuje glowe, ale po chwili znopwu sobie mowie, ze to chwilowa porazka. Zreszta, zawsze jest szansa by cos naprawic, zawsze jest czas na postaranie sie, by nastepny dzien przyniosl sukces. Sukces w szkole, zyciu, milosci... Zawsze jest nadzieja na lepsze jutro...

JAk ja lubie tego bloga i ludzi ktorzy go czytaja i ich komentarze. Chyba caly sens w blogu jest w tym, ze mowimy o tym co nas gnebi, a inni ludzie swoimi komentarzami dodaja otuchy i pomagaja. Czasami takie proste slowa robia tak wiele....wielkie dzieki za wszystkie komentarze!!!!!! Nawet nie wiecie jak mi pomagaja....